याद - आठवण

आज का दिन भी याद रहेगा |
आज वो मुझ को याद न आए || अख्तर नज्मी

आजमितीचा दिवसही खरोखर लक्षात राहील ।
आज आठवण न झाली तुझी,कोण विसरील ॥

तुम्हारे बसमें अगर हो तो भूल जाओ मुझे ।
तुम्हें भुलाने में शायद मुझे ज़माना लगे ॥

आवाक्यात असेल तर, तुच विसर कसं मला ।
या जन्मी तरी शक्य नाही, विसरणं मी तुला ॥

वो उन्हें याद करें जिसने भुलाया हो कभी ।
हमने उनको न भुलाया न कभी याद किया ॥

विसरला असाल तुम्ही कुणाला, तर जरुर आठवावं ।
विसरलोच नाही आम्ही त्यांना, तर कुठून आठवावं ॥

याद को तेरी टूट के चाहा ।
दिल को ख़ूब सजा दी हमने ॥

प्राणापलीकडे जपली तुझी ती आठवण आम्ही ।
किती भयाण शिक्षा दिली या हृदयाला आम्ही ॥

क्यों आज उनका ज़िक्र मुझे ख़ुश न कर सका?
क्यों आज उनका नाम मेरा दिल दुखा गया?

नामोल्लेखाने आज तुझ्या,नाही मुळी आम्हा सुखावलं ।
नावाने आज तुझ्या, का बरं हृदयास माझ्या दुखावलं ॥

अब आप सामने है तो कुछ भी नही है याद ।
वरना हमें आपसे कुछ कहना ज़रूर था ॥

आता जेव्हा तू समोर आहेस, तेव्हा आठवेना काही ।
शप्पत सांगतो, खरंच बोलायचं होतं तुझ्याशी काही ॥

गुज़र जाओ बचकर हरएक याद से ।
कोई शाम यूँ भी गुज़ारा करो ॥ क़ज़लबाश

कधी तिच्या-त्याच्या आठवणींपासून स्वतःस वाचवा ॥
एखादी संध्याकाळ अशी त्या आठवणीविनांही घालवा ॥

अब किसकी थी उस वक्त ख़ता याद नही
किस तरह हम हुए जुदा याद नही ।
है याद वो गुफ़्तगूकी तल्ख़ी लेकिन
’आजाद’ वा गुफ़्तगू थी क्या याद नही ॥ जगन्नाथ ’आजाद’

दोष असे तो कुणाचा, आम्हा याद नाही
घडला वियोग कसा, आम्हा याद नाही ।
याद ती कटूता, जर असेलच याद काही
संभाषण ते दुर्देवी मात्र आम्हा याद नाही ॥

ये इल्म का सौदा, ये रिसाले, य किताबें ।
इक शख्स की यादों को भुलाने के लिए है ॥ जाँ नीसार अख़्तर

हे ज्ञानार्जन, हे मोठाले ग्रंथ, तीच स्वप्रतारणा पाठी ।
हे सगळं केवळ एका व्यक्तीला समूळ विसरण्या साठी ॥